NAZAN SAATÇI / BIR DOGA MASALI by Nazan Saatci on Monday, February 21, 2011 at 5:47am

NAZAN SAATÇI / BIR DOGA MASALI

by Nazan Saatci on Monday, February 21, 2011 at 5:47am


Nazan Saatci
nazansaatci@turkhaberler.net

BIR DOGA MASALI

Bir varmis, bir yokmus.Evvel zaman icinde, Gunes’in hala en kuvvetli benim dedigi ve kahkahalarla yer yuzune guldugu gunlerden bir gun, sicak Topraga inmis.Oyle inmiski girmis Topragin damarlarina girmis kurutmus Topragin canini. Muhtacmis artik kurak Toprak bir damla suya bile. Catlamis yer yer, cekilmis acimis cani. Muhtac etmis onu bir damla suya, Gunes.

Iste masal kahramanimiz bu topraklarda yasarmis. Adi “ Kadin”. Kadin’in da gonlu kupkuruymus, kuruymus dudaklari catlamis onlarda yer yer ayni Toprak gibi. Gozleri fersiz bakiyormus, nasil anlatmali, bir tuhaf bakiyormus onunda damarlarindaki kani cekilmis, onuda muhtac etmis bir damla sevgiye yanlizligi…

Gorunce halini yeryuzunun cok icerlemis Gok Tanrisi Zeus. “Kim demis en guclu, goreceksiniz.Ben Zeus um en guclu benim.” Ve iste o gun Yuce Zeus goz kirpivermis Bereket Tanricasi Denmeter’e ve o anda olanlar olmus, karabulutlar kaplayivermis yeri gogu. Hizli hizli yer degistirmis bulutlar.Ruzgar elleriyle itmis onlari, kosusmuslar oraya buraya. Kadin,”Birilerinin yagmur dualari bosa gitmedi”diye dusunmus.Bir telastir baslamis gokyuzunde.Adeta bir solen, bir senlik hazirligi. Gurlemis Zeus, firlatmis simseklerini, aydinlatmis etrafi bayram mujdecisi maytaplar gibi.Butun bu karsilama Yagmur icinmis. Ve Zeus gondermis Yagmur’u bir kac damla yer yuzune.Daha inmeden buhar olmus damlalar.Kizmis Zeus ve yagdirmis,oyle yagdirmiski bardaktan bosanircasina, sirilsiklam olmus herkez,hersey, sirilsiklam olmus Kadin. Oyle yagmiski Yagmur icmis Toprak, emmis doyasiya.

Iste o sirada bir yabanci girmis koye.Adi “Adam” Ariyormus, birseylerin pesindeymis Adam ama ne ariyormus, neyin pesindeymis bilinmez. Gorunce Yagmur’u sasirmis nereye gidecegini.Taa ki kulubeyi farkedinceye kadar.Kadin acmis kapiyi, bakismislar, bakismislar…Sonra birseyler akmis Adam’dan Kadin’a, Kadin’dan Adam’a….Deniz azmis,belliki Poseydon cok uzaklardaymis..O sirada Deniz yukseltmis dalgalarini salmis sahile.Dovmus dalgalar sahili, dovmus kayalari, sesleri ulasmis kulubeye. Titremis tereddut ve korkuyla Kadin “tasacak” demis,” Deniz tasacak, bir felaket olacak”

Inmis yagmur uzerlerine.Bir “oh” cekmis Toprak altindaki Tohumlar.Once bir “oh” sonra bir “ah “ cekmisler.Yanmis canlari ama mutluymuslar.Dogurmuslar, surmusler,filizler vermisler.Baslarini cikarmislar Toprak’tan, yuzlerine deymis Yagmur damlalari, bir “oh” daha cekmisler.

Bir ‘oh” cekmis kulubede Kadin, pesinden se bir “ah”. Inmis Kadin’in uzerine sevgi ile yagmur gibi inmis Adam. Inmis yagmur gibi yanlizligina. Kurak Topragin Yagmur’a susuzlugu, ihtiyaci gibi Kadinin ruhu karismis Adam’a, adaminki Kadin’a.

Ve safak sokmus sonunda, hersey sut liman.Poseydon geri gelmis, atlamis atli arabasina dolasmaya cikmis.Durulmus deniz.Demeter sevincliymis, goz kirpmis Zeus’a..Tohumlar yesermis fidan olma yolunda.Tohumlar Topra’gin bagrinda acmis, Kadin Adam’in bagrinda.

Toprak mutlu, Kadin umutluymus.Gunduzun gecesi, siyahin beyazi gibi her ikiside biliyormus bir gun kurakligin geri gelecegini ama ne Toprak umursamis, ne Kadin.Doganin kanunuymus bu. Dilemisler yurekten bu anin uzamasini boylece,Toprak sukretmis, Kadin sukretmis, her ikiside yurekten tesekkur etmis.Masal bu ya, her masalda oldugu gibi bu masalda bir mutlu sonla bitmis.

Nazan Saatci
Istanbul 1990